De Bruine Leghorn is favoriet in de pluimvee-industrie omdat ze zo hard werkt!
Als je de ruimte hebt, zouden sommige van deze meiden je zeker heel mooi in het ei kunnen houden - lees verder om meer te weten te komen over deze 'Italianen'.
Hoewel we het hier hebben over de bruine Leghorns, zijn er nog een paar andere kleuren om uit te kiezen.
Geschiedenis/Achtergrond
De Leghorn kip komt oorspronkelijk uit Toscane in Italië. De naam Leghorn is de verbasterde naam van de zeehaven Livorno, niet ver van Florence.
Ze werden oorspronkelijk Italianen genoemd.
Hoe de originele Leghorns zijn ontstaan, weet eigenlijk niemand. Het is waarschijnlijk een product van het fokken tussen verschillende lokale hoenders uit de streek, misschien lichtjes verfijnd door de lokale boeren.
De Leghorns kwamen voor het eerst naar Amerika dankzij kapitein Gates, die bruine Leghorns meenam van een van zijn reizen in 1852.
Een jaar later werden er ook witte Leghorns geïmporteerd naar de VS.
Ze wonnen harten en shows in de VS en werden over de Atlantische Oceaan naar Engeland geëxporteerd. De Engelsen hielden niet van de magere vogels en kruisten ze met de Minorca om een vollere vogel te krijgen.
Zoals vaak het geval lijkt te zijn, als er eenmaal een 'standaard' is vastgesteld, verdelen de liefhebbers van het ras zich in erfgoed en industrie - dit is het geval voor de Leghorn.
De originele Leghorn lijnen zijn in handen van een paar toegewijde fokkers, terwijl de meerderheid van de Leghorn kuikens die tegenwoordig geboren worden van broedkwaliteit zijn.
Uiterlijk
Veel mensen gaan ervan uit dat Leghorns wit zijn - dit is verre van waar, zoals we verderop zullen zien.
Leghorns hebben de typische mediterrane bouw - een slank gebouwd lichaam met grote halskwabben en kammen om hen te helpen om koel te blijven. De kammen kunnen groot en enigszins slap zijn of ze kunnen een rozenkam hebben.
De rozenkam was een aanpassing die in de vroege dagen van hun Amerikaanse reis in hen werd gekweekt. Hij is veel beter geschikt voor de koudere en strengere winters in veel noordelijke staten.
De kam en lellen zijn rood, de oorlellen zijn wit. De ogen zijn oranje/rood van kleur en de snavel is geel/hoornkleurig.
De huid van de vogel en de schenkels zijn geel. Elke voet heeft vier tenen.
De bruine leghorn heeft waarschijnlijk het kleurrijkste verenkleed van de leghornfamilie en kan grofweg worden onderverdeeld in lichtbruin en donkerbruin.
De dames zijn gemiddeld roodbruin met een iets donkerder vleugelkleuring. De borst is bleek zalmkleurig.
De staartveren zijn donkerder bruin en neigen naar zwart.
De jongen hebben oranje hackles en zadelveren met zwarte strepen in het midden van de veren. Het lijkt bijna op een patrijzenpatroon.
Standaard
De variaties van Leghorn werden als volgt toegelaten tot de American Poultry Association:
- 1874 - zwarte, bruine en witte enkele kam
- 1883 - licht- en donkerbruine rozenkam
- 1886 - witte rozenkam
- 1889 - rode en zwartstaartrode Colombiaanse enkele kam
- 1894 - buff en zilveren enkele kam
- 1981 - buff zilver, gouden duckwing en zwarte rozenkam
Zoals je kunt zien zijn er nu verschillende variëteiten om uit te kiezen.
De APA-aanduiding is mediterrane klasse, schoonbenig, enkelvoudig of rosé gekamd. De standaard is hetzelfde voor de kriel Leghorn.
De Italiaanse Pluimveevereniging erkent 10 standaardrassen - geen van allen rozenkammen, omdat de oorspronkelijke vogels geen rozenkammen hadden.
Het gewicht van deze vogels ligt meestal rond de 7 ½ pond voor jongens en 5-6 pond voor meisjes. Hoewel het gewicht vergelijkbaar is met dat van een kip van standaardgrootte, zijn Leghorns zelden geschikt voor tafelgebruik.
Bantammen wegen 1 kg bij de jongens en 0,9 kg bij de dames.
Bruine leghoornkippen kopen Dispositie
Het zijn absoluut geen knuffelkippen. Ze zijn erg actief en houden er niet van om vastgehouden of in bedwang gehouden te worden, hoewel ze opsluiting goed genoeg verdragen zolang er dingen zijn om ze bezig te houden.
De Leghorn heeft de reputatie nerveus, onvriendelijk en lichtzinnig te zijn. Veel hiervan hangt af van de soort die je koopt, maar ze zijn niet onvriendelijk, alleen onafhankelijk. Het zijn erg intelligente en vindingrijke vogels die graag foerageren en hun eigen voedsel zoeken.
Deze eigenschap helpt om de voerkosten laag te houden en de F eed C onversie R atio.
Als ze in een lage of stressvrije omgeving worden gehouden, zullen ze heel tevreden zijn, maar het zijn goede vliegers en ze zullen in bomen slapen als ze dat mogen.
Ze houden niet van een koude omgeving en gedijen er ook niet goed in. Ze zijn geboren om 'hete kuikens' te zijn en genieten veel meer van warmer weer. Zoals bij al het vee hebben ze er baat bij om altijd schaduw en vers water beschikbaar te hebben.
Eieren/broosheid
Leghorns zijn historisch gezien een van de beste legkippen ter wereld. Ze kunnen 300+ eieren per jaar leggen! Hun eieren zijn wit en groot, gemiddeld 3+ eieren per week.
Dit is niet zo veel als bij witte Leghorns, die 4 eieren per week kunnen leggen.
Deze verbazingwekkende eierproductie heeft in hun nadeel gewerkt wat betreft de pluimvee-industrie. Ze zijn een van de rassen die worden gebruikt in schuren of legbatterijen, wat geen van beide goed is voor de kippen.
Broedsheid is bijna uitgebannen bij deze hard werkende hen. Het zou uitzonderlijk zijn als je toevallig een broedse Leghorn hebt. Een paar andere bronnen zeggen dat ze vreselijke moeders zijn, wat zeer waarschijnlijk is.
Leghorn kuikens groeien snel in hun veren en worden volwassen, maar ze zijn pas met 18-20 weken klaar om te leggen.
Gezondheid
De Leghorn is een gezonde en vitale vogel zonder onderliggende gezondheidsproblemen. De kammen en lellen kunnen in de koudere staten bevriezen, dus als je geen vogels met rozenkammen hebt, moet je preventieve maatregelen nemen.
Is het iets voor jou?
Omdat Leghorns een beetje luidruchtig kunnen zijn, moeten buren ver weg zijn om mogelijke conflicten tussen jou en hen te vermijden.
Het zijn geen opdringerige of assertieve vogels, dus wees voorzichtig bij het selecteren van kuddegenoten. Rassen zoals Barnevelders, Faverolles en Welsummers zouden het goed doen met Leghorns.
We hebben al gezegd dat ze opgesloten kunnen worden, maar als ze onvoldoende ruimte hebben of zich vervelen door een gebrek aan stimulatie, zullen ze wat moeilijker te hanteren zijn.
In de juiste omgeving, waar ze ten minste een deel van de dag vrij kunnen rondscharrelen, zullen ze je belonen met veel mooie eieren en een lage voerrekening.
Ze zijn echt niet geschikt voor kinderen, want ze houden er niet van om vastgehouden of geaaid te worden - dat ligt gewoon niet in hun aard. Ze hebben veel van hun natuurlijke onafhankelijkheid behouden en houden er dus niet van om 'gevangen' of opgesloten te zijn.
Als je op zoek bent naar kippen die veel eieren leggen, weinig onderhoud vergen en onafhankelijk zijn, dan is de bruine legkip misschien wel iets voor jou.
Samenvatting
Leghorns zijn een no-nonsense ras. Ze willen niet echt bemoeizuchtig zijn en doen hun 'werk' (eieren leggen) heel goed.
Ooit was de familie Leghorn bedreigd, maar dankzij mensen zoals jij en anderen die geïnteresseerd zijn in het behoud van zeldzamere rassen, staat het ras nu op de lijst van herstellende rassen van de Livestock Conservancy.
Leghorns staan vaak op de 'herplaatslijst' als pluimveebedrijven vogels uitzetten, dus als je een paar van deze schoonheden wilt proberen, meld je dan aan bij de British Hen Welfare Trust of een vergelijkbare organisatie.
Hoewel ze niet zo productief zullen leggen als een nieuwe legvogel, zullen ze nog steeds leggen en het zal je de tijd geven om te beslissen of je nog meer van deze dames wilt of niet. Er wordt gezegd dat leghoorns redelijk goed leggen, zelfs tot in hun vierde jaar. De eieren worden misschien minder, maar ze worden wel groter!
Heb je Leghorns - waren het reddingsdieren? Laat het ons weten!
WIL DIT DELEN...
