- Geschiedenis van de cavia
- Parelhoen Uiterlijk
- Parelhoen Temperament en aanleg
- Parelhoen-eieren: leggen en moederschap
- Cavia's: Voeding, gezondheidsproblemen en speciale verzorging
- Is de cavia geschikt voor jou?
- Veelgestelde vragen over parelhoenders
- Cavia Samenvatting
De populariteit van parelhoenders lijkt te stijgen. Ze hebben verschillende namen, maar de meest voorkomende zijn Parelhoen en Parelhoen.
Deze eigenaardig uitziende vogels zijn het gesprek van de dag, overal waar ze gezien worden. Parelhoenders zijn zeker een vreemd uitziende vogel die je nooit meer vergeet.
Qua persoonlijkheid en gewoonten verschillen ze enorm van kippen, maar als de eigenaar voorbereid is, kunnen ze een geweldige vogel zijn.
Ze zijn niet voor iedereen geschikt, maar als je denkt dat je geïnteresseerd bent, lees dan verder om meer te weten te komen over hun geschiedenis, hoe je ze moet verzorgen, parelhoender eieren, verwacht temperament en nog veel meer!
Geschiedenis van de cavia
Parelhoenders behoren tot de Numida familie - ze zijn verwant aan fazanten, kalkoenen en ander wild gevogelte.
Er zijn aanwijzingen dat parelhoenders al bekend waren in het oude Griekenland rond de 5e eeuw voor Christus.
De Romeinen brachten ze mee terug van hun Afrikaanse veldtochten en probeerden ze te domesticeren. Ze waren half succesvol in deze onderneming en fokten ze op boerderijen.
De Romeinen konden ze grootbrengen, maar nooit echt temmen.
Het thuisland van de parelhoenders is Afrika, waar ze in grote kuddes in het wild leven. Sommigen werden ongeveer 200 jaar geleden tijdens de slavenhandel meegenomen naar Jamaica, waar ze deel gingen uitmaken van het landschap.
Tot op de dag van vandaag kun je Guineas in het wild tegenkomen in Jamaica!
Guineas werden voor het eerst geïntroduceerd in Europa in de jaren 1400 en kwamen naar Amerika met de eerste kolonisten en slavenschepen.
Parelhoen Uiterlijk
Er zijn verschillende soorten parelhoenders, maar de meest geziene en 'gedomesticeerde' is de gehelmde parelhoen.
De types zijn:
- Witborst - komt voornamelijk voor in West-Afrika. Door habitatverlies wordt hij volgens de International Union for Conservation of Nature beschouwd als een kwetsbare vogel.
- Zwart - beperkt tot Centraal-Afrika.
- Vulturijn - grootste van de Guineas. Heeft een zeer opvallende verschijning, kan tam worden. Heeft grote groepen nodig om te gedijen.
- Helmvormig - meest voorkomende 'gedomesticeerde' type. Heeft een centrale knop op de schedel die leidt tot het 'helm'-uiterlijk.
- Gepluimde vogel - er is weinig bekend over deze vogel die voornamelijk in centraal Afrika voorkomt.
- Kuifkuif - het meest agressieve type; kan mensen achtervolgen, inclusief hun eigenaars. Heeft een 'krullende mop' op het hoofd.
Parelhoenders zijn er in verschillende kleuren, waaronder parelmoer, wit, koningspaars, koraalblauw, buff, chocolade en brons, om er maar een paar te noemen. Niet al deze kleuren worden echter erkend door de officiële standaarden.
In de VS is alleen de gehelmde parelhoen erkend. De kleuren van de vogel die erkend zijn, zijn lavendel, parelmoer en wit.
De Australische standaard staat lavendel, parelmoer, wit, kaneel en bonte kleuren toe.
Guinea is ongeveer zo groot als een grote kip en weegt, als hij volgroeid is, ongeveer 4 pond. De kop en nek zijn kaal, wat helpt bij het reguleren van de temperatuur.
De kleur van de huid is een combinatie van blauwe, rode en zwarte tinten, waardoor hij er een beetje clownesk uitziet.
Met korte, afgeronde vleugels en een korte staart ziet hij er ovaalvormig uit.
Hun snavel is kort maar gebogen en erg stevig. De halskwabben van de mannetjes zijn groter dan die van de vrouwtjes, hoewel sommige geen halskwabben hebben.
Deze vogels zijn pas in hun tweede jaar geslachtsrijp, waardoor het heel moeilijk is om ze te seksen.
Elk geslacht heeft een andere vocalisatie, dus dit kan helpen om de twee van elkaar te onderscheiden. Het vrouwtje zal roepen wat klinkt als 'bok-koren'.
De mannetjes maken alleen een 'chi, chi, chi' geluid.
Parelhoen Temperament en aanleg
Guineas zijn heel sociaal met hun soortgenoten; waar er eentje gaat, gaan ze allemaal. Als er eentje verdwaalt, zal hij roepen tot de kudde hem komt zoeken.
Ze kunnen samenleven met andere soorten, zoals kippen, maar je moet wel oppassen voor mannelijke parelhoenders. De mannetjes kunnen erg territoriaal worden en zullen alle hanen in je kudde wegjagen.
Ze kunnen pestkoppen zijn voor kleinere vogels en de pikorde kan erg wreed worden, maar als je ze met kuikens grootbrengt, is dit meestal minder een probleem.
Omdat ze op zijn best semi-gedomesticeerd zijn, is het niet ongewoon om ze in de schemering in bomen of op andere hoge plekken te vinden.
Veel mensen lokken ze elke avond naar het hok met vers water en een mix van voer en gebroken graan.
Ze hebben er blijkbaar een hekel aan om een donkere plek binnen te gaan, dus je kunt het beste een lamp met een lage lichtopbrengst laten branden tot ze allemaal zijn ingeburgerd.
Als je besluit om je cavia's in een kooi te houden, hebben ze 2 tot 3 vierkante meter ruimte per vogel nodig. Als je minder hebt, zullen ze waarschijnlijk gestrest raken.
Onthoud dat dit semi-wilde vogels zijn die over het algemeen niet goed gedijen in een kooi.
Deze vogels zijn monogaam en paren in het wild voor het leven. Af en toe komt er een vreemdganger voor, maar dat is de uitzondering, niet de norm.
In een kleine boerderijsituatie is de verhouding tussen mannetjes en vrouwtjes vaak 1:5, wat goed lijkt te werken.
Parelhoen-eieren: leggen en moederschap
Parelhoenders zijn seizoensleggers. Afhankelijk van je locatie leggen ze dagelijks tussen maart/april en september/oktober; gemiddeld legt een hen ongeveer 100 eieren per seizoen.
Hun eieren zijn kleiner dan kippeneieren en hebben een harde schaal. De eieren zijn lichtbruin en gespikkeld en zijn ook levendig van eten.
Guineas zijn niet kieskeurig over waar ze een ei leggen. Overal waar ze toevallig zijn is goed.
Maar als ze besluiten om een nest te maken, zul je moeite hebben om het te vinden! Ze geven de voorkeur aan bossen, lang gras - alles wat hen verbergt voor roofdieren.
Het mannetje waakt over de hen en let overdag op gevaar.
Vaak zijn Guineas 'gemeenschappelijke' leghennen, die allemaal in één nest leggen tot er voldoende eieren zijn. 50 is niet ongehoord! De hennen kunnen ook gemeenschappelijke broedsters zijn, die om de beurt nestzitten.
Als je de eieren wilt rapen om ze uit te broeden of om ze op te eten, kun je ze het beste tot ongeveer 12 uur 's middags in een hok houden - tegen die tijd zouden ze al moeten hebben gelegd, wat het voor jou veel gemakkelijker maakt om ze te rapen.
Ze broeden 26-28 dagen op de eieren tot de jongen uitkomen, waarna ze hun moeder terug moeten volgen naar de kudde.
Velen halen de reis niet. Ze zijn erg gevoelig voor kou en nattigheid voordat ze 4 weken oud zijn om te sterven aan onderkoeling en predatie tijdens de lange mars.
Degenen die de eerste 4 weken overleven hebben een goede kans om volwassen te worden en een van de meest winterharde vogels te worden.
Cavia's: Voeding, gezondheidsproblemen en speciale verzorging
Parelhoenders hebben de pogingen van de mens om de soort te domesticeren en te 'verbeteren' goed weerstaan.
Hierdoor hebben cavia's bijna geen noemenswaardige gezondheidsproblemen.
Dit is een extreem winterharde vogel in de meeste klimaten, maar houdt niet van natte of koude sneeuw. Ze komen oorspronkelijk uit Afrika, dus klimaatproblemen zijn te verwachten.
Als je ze droog en tochtvrij houdt, zullen ze het prima doen in hun behuizing.
Een waarschuwing voor het vangen: pak ze nooit bij hun poten. Ze kunnen zich zo snel omdraaien dat ze een poot kunnen breken of ontwrichten.
Als je een imker bent, moet je je bijenkasten beschermen tegen de Guineas, anders zitten ze buiten de bijenkasten en pikken ze bijen als ze uitkomen.
Wat eten babyparelhoenders? Het dieet van de Keets
Keets hebben een zeer hoog eiwitvoer nodig, 24-28% tot ze 5 weken oud zijn. Na 5 weken kunnen ze het eiwit verlagen naar 18-20% tot week 8.
Na week 8 kunnen ze afbouwen tot 16% voer.
Het voer moet brij of kruimels zijn. Gepelletiseerd voer wordt niet aangeraden. Gemedicineerd voer is bovendien erg giftig voor parelhoenders - het is dus onnodig om te zeggen dat je ze dit niet moet laten eten.
Is de cavia geschikt voor jou?
Ze worden al duizenden jaren in gevangenschap gefokt, maar zijn nooit echt 'gedomesticeerd' geworden. De Helmkruidvariant die vaak wordt gehouden is veel tammer dan zijn verwanten.
Toch is het geen aaibare vogel.
Ze houden er niet van om opgepakt en vastgehouden te worden en zullen waarschijnlijk 'moord' schreeuwen als je dat doet - zeker geen schootvogel.
Guineas zijn geweldig om naar te kijken als ze door je tuin patrouilleren en de hele tijd kletsen.
Ze zijn geweldig in het bevrijden van je tuin van teken, insecten, kleine slangen en knaagdieren; een uitstekende ongediertebestrijding. Alleen al de roep van de parelhoenders schrikt knaagdieren uit de buurt.
Ze zijn ook geweldige alarmgevers - alles wat nieuw is of niet op zijn plaats is, zal het alarm af laten gaan, wat vervelend of geruststellend kan zijn, afhankelijk van het vooruitzicht!
Als je in een stedelijke omgeving woont of naaste buren hebt, controleer dan de plaatselijke bestemmingsplannen. Guineas staan bekend als luidruchtig, dus er kan een verbod zijn op het houden ervan.
Onze buurman hield ze bijvoorbeeld, hij woont ¼ mijl verderop, en als er iets in de tuin gebeurde, wisten wij ervan!
Veelgestelde vragen over parelhoenders
Waar zijn cavia's goed voor?
Cavia's zijn geweldig voor tuinen en worden gebruikt om insecten onder controle te houden, zoals: teken, sprinkhanen, vliegen en krekels.
Is een parelhoen goed om te eten?
Ja! Parelhoenders zijn volledig eetbaar voor menselijke consumptie. Je kunt ze kweken voor zowel de vlees- als de eierproductie. Je kunt ze eten net als het meeste pluimvee: kalkoen, kwartel, kippen, eenden, ganzen en zelfs emoe's!
Kunnen parelhoenders samenleven met kippen?
Ja, kippen en parelhoenders kunnen in hetzelfde hok gehouden worden, met een voorbehoud. Je moet ervoor zorgen dat je parelhoenders genoeg ruimte hebben om eieren te leggen. Ze zullen stoppen met leggen als er veel commotie is in het hok.
Cavia Samenvatting
De parelhoen is absoluut een aangeleerde smaak. Ze zijn niet voor iedereen geschikt. Ze leven vrij lang voor een vogel die niet erg slim is; 10-15 jaar is de gemiddelde levensduur.
De voordelen die ze bieden zijn: ongedierte- en knaagdierbestrijding, minder behoefte aan pesticiden, waakvogel, weinig onderhoud, goedkoop om te voeren en entertainment.
De negatieven: lawaaimakers kunnen pestkoppen zijn, rotte moeders, niet gezegend met intelligentie, en vrijbuiters naar een nieuwe dimensie brengen.
Veel mensen houden onvoorwaardelijk van hun Guineas en zouden niet meer zonder ze kunnen. Anderen zouden willen dat ze er nog nooit van gehoord hadden!
Bij het onderzoeken van dit stuk lijkt het erop dat degenen die goed op de hoogte waren van de 'Guinea lifestyle' beter uitgerust waren om met de eigenaardigheden van deze vogel om te gaan.
Met andere woorden, koop ze niet alleen omdat ze er mooi uitzien - doe eerst je huiswerk. Ze kunnen een uitdaging zijn als je er niet op voorbereid bent!
Laat ons weten wat je van parelhoenders vindt in het commentaarveld hieronder...
