Ben je geïnteresseerd in het toevoegen van enkele zeldzame vondsten aan je kudde? Elke vogel op deze lijst is een knaller met uitstekende kwaliteiten; het zou zonde zijn als ze zouden verdwijnen.
Als een van deze rassen je aanspreekt, overweeg dan serieus om ze toe te voegen aan je fokprogramma, zodat je hun aantal kunt vergroten en deel kunt uitmaken van een zinvolle beweging om deze fantastische kippen te behouden.
14 Zeldzaamste Kippenrassen
Kip Dong Tao
De Dong Tao is een unieke en heerlijke vogel met een ongelukkige, onhandige houding waardoor de soort zich moeilijk heeft kunnen ontwikkelen.
Deze volgzame vogels leggen niet veel eieren, slechts twee of drie per week en slechts een derde tot de helft van het jaar. Om het nog erger te maken, worden de hennen zelden broeds. De hennen die proberen om een legsel eieren uit te broeden, breken de eieren meestal toch per ongeluk.
Hun poten kunnen vier tot zes centimeter groot worden; het horloge van een man past met gemak op hun poten. Dit maakt ze onhandig en onhandig, en het is duidelijk gemakkelijk voor deze reusachtige vogels van twaalf pond om op deze manier op eieren te stappen en ze te kraken.
Dong Tao is geliefd in Vietnam, vooral in de luxe restaurants, maar het aantal is beperkt en ze zijn ongelooflijk moeilijk te krijgen in de Verenigde Staten.
Ayam Cemani Kip
Heb je wel eens gehoord van de "Lamborgini onder de kippenrassen"? Dat is de Ayam Cemani Kip. Deze massief zuiver zwarte vogels zijn prachtig om naar te kijken. Hun snavels, gezichten, waggelen, kammen, veren en poten zijn zuiver zwart. Hun organen, botten en huid zijn ook zwart. Ze leggen zelfs rijke zwarte eieren. Hun bloed is niet zwart, maar het is een diepe en donkere kleur.
Deze vogels zijn heilig voor de Javanen op Java en worden daar gebruikt in rituelen.
Svart Hona Kip (Zweeds zwart hoen)
Svart Hona kippen worden vaak verward met Ayam Cemani kippen, en omgekeerd. Het enige verschil tussen de twee is dat de Ayam beter geschikt is voor hitte en tropen dan de Svart.
Svart Honas zijn ook helemaal zwart, met zwarte organen en botten en donker bloed, en ze leggen ook zwarte eieren.
Deze vogels komen oorspronkelijk uit Mozambique en zijn in de jaren 1800 naar Zweden geïmporteerd. Naar schatting zijn deze vogels onlangs, in 2012, voor het eerst naar de VS verscheept. We schatten dat er nog maar vijfhonderd van deze vogels in Zweden zijn en nog minder in de VS.
Hennen wegen ongeveer vijf pond, terwijl hanen zeven pond wegen. Ze leggen ongeveer 250 eieren per jaar, wat vrij fantastisch is gezien hun op ornamenten gerichte fokkerij. De hennen zijn broeds, liefhebbend en uitstekend in het leren van hun kuikens hoe ze moeten overleven, zich verbergen voor roofdieren en effectief foerageren.
Hoewel ze oorspronkelijk uit een warm en tropisch klimaat komen, zijn ze nu geacclimatiseerd aan het koude Zweden, wat betekent dat ze koude gebieden goed verdragen.
Gouden Kempense Kip
Dit schatje komt oorspronkelijk uit de grens van België en Nederland en is waarschijnlijk gedaald in populatiegrootte als gevolg van zijn langzame groei, langzame volwassenheid (achttien maanden) en lagere eiproductie. Ze leggen ongeveer 200 eieren per jaar, wat niet verschrikkelijk is, maar het helpt het ras ook niet echt terug te veren.
Ze verdragen koude temperaturen niet goed en blootstelling aan kou zal hun eitjesproductie aanzienlijk doen dalen.
Sommige historici geloven dat Julius Caesar van deze kippen hield vanwege hun mooie verenkleed en sierlijke gezichtjes. Ik moet zeggen dat ik ook smoorverliefd op ze ben.
Gouden Kempische Kippen zijn gemarkeerd als kritisch. Zilveren Kempische Kippen bestaan ook, maar ze worden op de een of andere manier sneller volwassen en zijn niet zeldzaam.
Moderne Kip
Modern Game Chickens staan op de toezichtslijst, die als bedreigd is aangemerkt door de Livestock Conservancy.
Dit zijn aparte beestjes die eruit zien als een jachtvogel. Ze hebben een lange, slanke nek, een enkele kam, weinig lichaamsvet, een rechtopstaande houding en sierlijke gezichtjes die alert en een beetje wild lijken.
Hanen wegen tot negen pond, terwijl hennen vijf tot zeven pond wegen.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom hun aantallen in de gaten worden gehouden; deze vogels leggen slechts vijftig tot tachtig middelgrote witte eieren per jaar en de hennen worden meestal niet broeds, maar een paar individuen vormen hierop een uitzondering.
Moderne Game kippen gedijen in jungle-achtige habitats, dus in koudere gebieden moeten er serieuze aanpassingen voor ze worden gemaakt.
Vorwerk Kip
Deze prachtige veelkleurige kippen zijn gecreëerd door Oskar Vorwerk in Duitsland. Hij kruist Lakenvelders, Buff Orpingtons, Buff Sussex en Andalusiërs om de Vorwerk Kip te creëren. Zijn bedoeling was een vogel met mals vlees, die veel eieren legt en lief en volgzaam is om in de achtertuin te houden.
Ze zijn goed afgerond met goede eigenschappen van elke categorie. Vorwerk kippen leggen geen recordaantallen eieren, maar 180 per jaar is goed genoeg als je bedenkt hoe romig en robuust de smaak van zowel het ei als het vlees is. Hij is er goed in geslaagd om een lieve vogel te creëren; ze zijn vriendelijk voor mensen en zijn experts in het vinden van hun eigen voedsel door te foerageren.
Hij staat niet op de Amerikaanse Conservation List omdat hij nooit officieel naar de Verenigde Staten is gekomen. Hij is alleen bekend in Duitsland, waardoor hij erg moeilijk te vinden is.
Breda
Breda komt, net als de andere op deze lijst, ook uit Nederland. We kunnen sporen van hen terugvinden tot in de jaren 1660, waar we ze hebben gezien op schilderijen zoals deze op pagina 8 .
De Bredanaar kwam relatief vroeg naar de VS en speelde een belangrijke rol in de Amerikaanse homesteading tot aan de Burgeroorlog, toen het aantal Bredanaars begon te dalen en vervolgens helemaal leek te verdwijnen. Deze prachtige vogels werden Kraaikoppen, Kraaikops en Guelderlands genoemd.
Ze zijn uitstekend geschikt voor koude gebieden, vooral door hun kleine bedekte oorlellen, kleine waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende waggelende kammen. Ze hebben ook gevederde poten om ze op hun hoede te houden, maar in de winter moet je op deze veren letten, want sneeuw en ijs hebben de neiging om zich erop op te hopen en eraan te trekken, wat oncomfortabel is voor de vogels.
Bredas staan ook niet op de US Conversation List omdat ze te snel uit de VS verdwenen zijn. Als je een van deze jongens wilt, zul je naar Nederland moeten kijken.
Kip van La Fleche
La Fleche worden als kritisch bestempeld en dat is best jammer want het zijn prachtige elegante vogels. De Bantams zijn nog zeldzamer.
Deze Franse stunners hebben een duidelijke v-vormige comp die lijkt op een pijl; in het Frans wordt "de pijl" "La Fleche" genoemd. We geloven dat ze in Frankrijk werden ontwikkeld in de 5e eeuw, ruwweg tussen 401 voor Christus en 500 na Christus.
La Fleche is een vogel voor twee doeleinden die op volwassen leeftijd 6,5 tot 8 pond weegt; de hennen leggen ergens tussen de 140 en 220 eieren per jaar. Let op: het is voor twee doeleinden en niet voor meerdere doeleinden. Ondanks eeuwenlange domesticatie zijn deze vogels belachelijk wispelturig en stellen ze menselijke interactie niet op prijs. Als ze de kans krijgen om te ontsnappen, zullen ze dat doen en ergens hoog in een boom gaan zitten in plaats van in je hok.Het zijn helemaal geen goede huisdieren, hoewel het slimme voedselzoekers zijn.
Als je over kapoenen hoort, werd dit het meest toegepast op La Fleche omdat ze na de ingreep zoveel konden aankomen.
Zoals te verwachten met de meeste zeldzame kippen, zijn ze niet broeds en zullen ze geïncubeerd moeten worden om de generatie te maken.
Ixworth Kip
Ixworth kippen lijken op een Leghorn. Ze zijn groot, zwaar en wit met schone poten en een opvallende rode enkele kam.
Ze produceren goed smakend vlees en de kippen leggen ongeveer 180 eieren per jaar. Toch komen ze voornamelijk voor in Engeland en zijn ze hier in de Verenigde Staten niet gebruikelijk. Ze werden voor het eerst ontwikkeld in Ixworth in Suffolk, Engeland in de vroege jaren 1930. Ze komen niet voor op de Conservation Priority List van de VS omdat ze geen erkend ras zijn; ze komen wel voor op de Watchlist van het Verenigd Koninkrijk, waar ze worden vermeld alsbedreigd .
Birmese Kriel Kip
Birmese kippen zijn ongelooflijk moeilijk te vinden, laat staan te koop, en dit is een ware tragedie vanwege hun schoonheid en interessante kleine kenmerken.
Ze zijn allemaal wit, met extra pluizig gevederde poten en voeten.
Hun poten zijn aanzienlijk korter dan die van andere krielrassen; dit komt door een gen, het creeper-gen, dat een dubbele oorzaak is van hoge sterftecijfers bij embryo's.
De broedcijfers zijn laag en dat gaat niet goed samen met hun gewoonte om maar 120 eieren per jaar te leggen.
We vinden de eerste sporen van deze kriel in Charles Darwins "De variatie van planten en dieren onder domesticatie".
Aanvankelijk dachten we dat de vogels ergens tijdens de Burgeroorlog waren uitgestorven; ja, de Burgeroorlog bleek een moeilijke tijd te zijn voor veel kippensoorten.
Gelukkig werden er in de jaren 1970 enkele vogels gevonden in een obscuur hobbypluimvee en die werden prompt aan Andrew Sheppy, de oprichter van de Rare Poultry Society, gegeven.
Hij was in staat om ze te kruisen met de gelijkaardige Booted Bantams en herstelde het ras met succes.
Onagadori kip
Deze geheel witte Japanse kip is uniek met prachtige sleepveren die lijken op de vloeiende staart van een paard. Serieus, de staartveren kunnen wel een meter lang worden.
De langst geregistreerde haan had veertig meter lange staartveren.
Je kunt deze haan, die bewaard is gebleven en gemonteerd om tentoongesteld te worden, zien op de Universiti Putra Malaysia (UPM) in Maleisië.
Deze prachtige wezens werden als huisdier gehouden in Japan tijdens de Edo-periode, meestal door landeigenaren in de provincie Nagoya, en ook door sommige Samurai.
Hun aantal lijkt weer te stijgen nadat ze bijna waren uitgestorven, maar dit is een moeilijke taak, vooral omdat ze maar ongeveer honderd eieren per jaar leggen en niet broeds worden.
Het duurt ook even voordat ze rijp zijn.
Hun prachtige staartveren hebben een prijs. Er is een enorme hoeveelheid proteïne nodig om veren te laten groeien, laat staan veren van deze omvang. Je moet veel proteïne leveren, minstens 20%.
Ze hebben ook hardnekkige problemen met luizen en mijten door hun enorme hoeveelheid veren.
Veel mensen kiezen ervoor om deze vogels binnenshuis te houden als huisdier om de vogels te beschermen, en omdat ze zo vriendelijk zijn en graag bevriend willen raken met mensen.
Crevecoeur Kip
De Crevecoeur kip staat als bedreigde diersoort op de prioriteitenlijst van de Livestock Conservancy.
Dit standaard zwarte ras leeft al geruime tijd in Frankrijk en werd algemeen gehouden als verrukkelijke Capon vleesvogels voor de upper-class Fransen. Ze werden geïntroduceerd in de Verenigde Staten, maar kregen niet veel aanhang omdat het vlees in de jaren 1870 werd beschreven als "te mals".
Vandaag de dag worden ze weer beschouwd als geliefde vleesvogels en worden ze soms beschouwd als multifunctioneel, omdat ze ongeveer 150 middelgrote tot grote witte eieren per jaar leggen en jarenlang eieren kunnen leggen.
De vogels zijn vrij tere wezens en doen het niet goed in extreem koude gebieden, ondanks hun kleine waggelende poten, kleine kammen en bedekte oorlellen. Ze beginnen zich de laatste jaren aan te passen aan koudere gebieden, maar zijn nog niet klaar om behandeld te worden als een koudebestendig ras.
Polverara kip
Dit Italiaanse ras dateert uit de jaren 1470 en wordt bijna uitsluitend in Italië gefokt.
De afname van hun populatie was niet te wijten aan afkeer, maar was eerder het toevallige symptoom van het zo vaak kruisen met andere kippensoorten.
Gelukkig hadden Italiaanse fokkers in de 19e eeuw aandacht voor de achteruitgang en gaven ze prioriteit aan het terugbrengen van de soort naar een grotere populatie.
Ze hebben hun weg naar de Verenigde Staten nog niet gevonden, dus als je deel wilt uitmaken van de nalatenschap, zul je in Italië op zoek moeten gaan naar je eerste fokkoppel.
De meeste fokkers gebruiken ze om hun aantallen terug te brengen en ze te showen, maar het zijn ook geweldige hobbijkippen die weten hoe ze moeten foerageren en genieten van menselijk gezelschap.
De meeste Polverara hennen leggen ongeveer 150 eieren per jaar. Hennen en hanen produceren heerlijk diep, donker gekleurd vlees dat een uitstekende maar uitgesproken smaak heeft.
Sultan Kip
De Sultan Kip is nog zo'n interessante kip met opvallende kenmerken. Dit Aziatische ras uit de Oude Wereld heeft zwarte of witte veren en een duidelijke kuif die sterk lijkt op de prachtige tulbanden die de 14e-eeuwse Ottomaanse Sultans droegen.
Ze verschenen voor het eerst in Engeland in 1854 en daarna in Amerika in 1867. Op dit moment staan ze te boek als Critical .
Verschillende kippenhouders hebben ze beschreven als een van de tamste kippen die ze ooit hebben gezien. Ze waren graag in het gezelschap van mensen, zaten graag op schoot en genoten van de traktaties en huisdieren van hun baasjes.
Ze zijn ook opmerkelijk schoon. Als ze het enige ras op een stuk land zijn, laten ze het gras intact en het erf perfect schoon achter.
De Sultan is een van de slechts vijf rassen die vijf tenen aan elke voet heeft in plaats van vier.
Zeldzame kippenrassen: laatste gedachten
Ik heb een duidelijk patroon opgemerkt in deze zeldzame, bijna uitgestorven kippenrassen.
Veel van hen leggen weinig eieren, het zijn van nature geen broedse hennen en ze groeien langzaam; veel van hen werden gegeten als kapoenen (gecastreerde mannetjes) en veel van hen stierven bijna uit tijdens de Burgeroorlog.
Ik veronderstel dat dit aantoont dat vogels met veel onderhoud het niet goed doen tijdens oorlogen, en het is makkelijk om een ras bijna uit te roeien dat, ook al is het geliefd, consequent wordt gesteriliseerd om grote hoeveelheden vlees te produceren.
Al deze vogels die vandaag genoemd zijn, zijn prachtig en hebben door de geschiedenis heen interessante doelen gediend. Ik hoop dat ze allemaal terug kunnen komen, betere eigenschappen kunnen ontwikkelen om te overleven en de komende decennia kunnen gedijen.